دانشمندان برای درک بهتر نحوه کار مغز ما و چگونگی درمان بیماری های مغزی به منبع ماده خاکستری نیاز دارند. به همین دلیل ، بزرگترین بانک مغز جهان می تواند برای دانشمندان این منطقه مفید باشد. این بانک Harvard Brain Tissue Resource Center (HBTRC) نامیده می شود.
بیش از 2000 نمونه مغز در قفسه های مرکز ذخیره می شود. هر دانه در ظرف پلاستیکی مخصوص خود قرار دارد ، یا منجمد است و یا در فرمالین شناور است.
این مغزها را می توان در هر زمینه تحقیقاتی که فکر کنید ، از جمله مطالعه بیماری آلزایمر ، اسکیزوفرنیا و اختلال استرس پس از سانحه ، استفاده کرد.
برای بررسی علل اصلی بیماری ، دانشمندان مرکز حفظ مغز هاروارد به مغز سالم و آسیب دیده نیاز دارند تا بتوانند تفاوت های آنها را مقایسه کنند. این مرکز برای فعالیت به اعضای اهدا شده نیاز دارد. وقتی اهدا کننده می میرد ، سعی می کند تا جایی که می تواند از مغز خود محافظت کند.
مغزها می توانند بلافاصله پس از مرگ تخلیه شوند ، بنابراین کارکنان مرکز فقط 24 ساعت فرصت دارند تا تمام اقدامات لازم برای حفظ مغز را انجام دهند: از یکی از اقوام نزدیک اجازه بگیرید ، یک آسیب شناس پیدا کنید که بتواند مغز را برداشته و روی آن قرار دهد. بگذارید یخ بزند.
با وجود فوریت و سرعت این عمل ، این عمل به دلیل نرمی بافت مغز بسیار ظریف و حساس است.
وقتی مغز جدیدی وارد مرکز می شود ، توزین و به دو نوع تقسیم می شود. نیمی از آن را با دست برش داده و منجمد می کنیم. این نیمه بیشتر برای آنالیز DNA مناسب است. نیمی دیگر در فرمالین قرار می گیرد که برای مطالعه شکل بافت مغز و پروتئین ها بهتر است.
علاوه بر این ، تیم HBTRC برای ارزیابی علت مرگ و جستجوی ویروس هایی مانند ایدز یا هپاتیت ، یک اسکن کامل مغزی انجام می دهد.
این نمونه های مغزی از آنجا برای محققان سراسر جهان ارسال می شود. از زمان افتتاح بانک در سال 1978 ، بیش از 9000 مغز از مرکز به مکان های دیگر حمل شده است.
نظرات کاربران
نظرات شما پس از بررسی مدیریت منتشر می شود.