تلاش برای بهبود عملکرد افراد مبتلا به انتقال خون تازه ایده ای است که در ذهن بسیاری از افراد خورده است. تحقیقات در مورد این موضوع انجام شده است ، اما همه آنها با استفاده از خون موش انجام شده است. اما به لطف محققان دانشگاه استنفورد ، ما توانسته ایم تأثیر خون انسان را کم و بیش ببینیم. محققان خون بند ناف انسان را به موش تزریق کرده و دریافتند که حافظه و عملکرد آنها بهبود یافته است.
حقیقت این است که حافظه از بین می رود زیرا ما پروتئین TIMP2 را در سنین پیری از دست می دهیم.
دو سال پیش ، تونی ویس کاری ، محقق اصلی تحقیقات اخیر ، نشان داد که می تواند با تزریق خون جوان ، عملکرد آزمایش های حافظه را در موش های جوان بهبود بخشد. تیم تحقیقاتی اخیراً در آزمایشات خود از خون افراد در سنین مختلف استفاده کرده و نتایج تحقیقات آنها در مجله Nature منتشر شده است.
بر اساس این نتایج ، پروتئینی در خون وجود دارد به نام TIMP2 که می تواند حافظه را در موش ها بهبود بخشد. هنوز مشخص نیست که آیا این تأثیرات در انسان دیده می شود یا خیر ، اما تیم تحقیقاتی دانشگاه استنفورد امیدوار است که بتواند از یافته های خود در صنعت داروسازی یا مطالعات دانشگاهی استفاده کند.
محققان می گویند حافظه از بین می رود زیرا ما پروتئین TIMP2 را در سنین پیری از دست می دهیم. در اولین مرحله از تحقیقات ، خون انسان در سنین مختلف گرفته شد. از بند ناف ، و از افراد بین 19 تا 24 سال ، و همچنین یک گروه بین 61 تا 82 سال. آنها سپس سیستم ایمنی موش ها را از بین بردند تا بدن آنها خون تزریق شده را رد نکند. موش هایی که خون بند ناف دریافت کرده اند در تست های یادگیری و حافظه عملکرد بسیار بهتری دارند. موشهایی که از بزرگسالان خون دریافت می کردند پیشرفت کمی داشتند و موشهایی که از افراد مسن انتقال خون داشتند پیشرفت کمی داشتند.
محققان پس از تزریق مستقیم TIMP2 و مشاهده همان نتایج ، نتیجه گرفتند که پروتئین مستقیماً وارد مغز می شود.
هنوز نمی توان همه چیز را به یک پروتئین نسبت داد ، اما طبق تحقیقات جدید ، نمی توان تأثیرات این پروتئین را انکار کرد.
نظرات کاربران
نظرات شما پس از بررسی مدیریت منتشر می شود.