بدن انسان خیلی سریع و در یک شب با شرایط محیطی در ارتفاع زیاد سازگار می شود و این تغییرات بیولوژیکی می تواند ماه ها ادامه داشته باشد. حتی پس از بازگشت فرد به ارتفاعات کمتر.
برای اولین بار ، دانشمندان خون کوهنوردان را مقایسه کردند و مشاهده کردند که چگونه چندین تغییر مختلف بر توانایی گلبول های قرمز خون در ذخیره اکسیژن تأثیر می گذارد. در عرض چند ساعت این اتفاق می افتد.
سالها تصور می شد که بدن انسان در ارتفاعات گلبولهای قرمز جدید تولید می کند که می تواند اکسیژن مورد نیاز عضلات و اندامها را بهتر تأمین کند. این بدان معناست که دانشمندان تصور می کردند در جاهایی مانند کوه اورست که جو تقریباً نیمی از سطح دریا است ، بدن انسان به تدریج جایگزین گلبول های قرمز خون با نسخه های جدیدتر می شود که می توانند اکسیژن رسانی بهتری را تأمین کنند.
رابرت روچ ، سرپرست تیم تحقیقاتی دانشگاه کلرادو گفت: “ما 50 سال به این اعتقاد داشتیم.” اما این باور یک مشکل بزرگ دارد. این ممکن است در مورد کسانی که تمام عمر خود را در ارتفاعات و در محیط های کم اکسیژن می گذرانند درست باشد ، اما تجربه کوهنوردان را توضیح نمی دهد.
درست است که بدن ما در هر ثانیه 2 میلیون گلبول قرمز جدید تولید می کند ، اما جایگزینی تمام گلبول های قرمز هفته ها طول می کشد. بنابراین اگر بدن چندین هفته طول بکشد تا سازگار شود ، کوهنوردان چگونه در آن مرحله زنده می مانند؟
محققان پس از انجام آزمایش های مختلف و تجزیه و تحلیل نتایج آزمایش خون دریافتند که گلبول های قرمز خون جایگزین نشده و تغییر کرده اند. روند این تغییر ، پس از قرار گرفتن در یک محیط کوهستانی و کمبود اکسیژن در روز اول ، بسیار سریع و فقط در چند ساعت انجام شد.
علاوه بر این ، تیم تحقیق دریافت که تغییرات مختلف در توانایی گلبول های قرمز خون برای رساندن اکسیژن به عضلات و اندام های حیاتی بسیار پیچیده تر از حد انتظار است.
این یافته هیجان انگیز است زیرا به این معنی است که اگر ما با انواع ژنتیکی لازم برای زنده ماندن در ارتفاعات متولد نشویم ، بدن ما هنوز هم می تواند تغییراتی برای پاسخگویی به چالش های یک محیط کم اکسیژن ایجاد کند.
این یافته همچنین می تواند اطلاعاتی را فراهم کند که در آینده می تواند برای درمان آسیب هایی که باعث خونریزی شدید می شوند مفید باشد.
نظرات کاربران
نظرات شما پس از بررسی مدیریت منتشر می شود.